Uitgaan...

Toen Charlotte in Damien zijn hand kneep glimlachte ze eventjes. "We zijn er." Ze grijnsde en deed de deur open. Ze moest even haar ogen dicht knijpen door de straffe lichten die al direct in haar ogen schenen. Helse muziek klonk in haar oren. Hier zal ze wel nog wat aan moeten wennen. "Mooie muziek! Moet je wat te drinken?" Vroeg ze en ging al zonder op antwoord te wachten naar de bar waar ze twee cola's vroeg. De barman knikte en nam twee coca's. "Twee euro alsjeblieft." Zei hij en Charlotte voelde even in haar zakken of ze geld mee had. Even begon ze te panikeren, ze begon al haar zakken te ledigen en keek in handtas. Gelukkig vond ze nog juist een muntstuk van twee euro. "Fieuw.." Dacht ze en grijnsde. Ze pakte de twee cola's en liep er mee naar Damien. "Ik hoop dat je van cola houd." Ze grinnikte en gaf hem de cola. Even wist ze niet wat ze moest doen. Hem ten dans vragen, of moest de jongen dat doen?

Hij keek even rond en grijnsde eventjes. De muziek was hem hier bekend,hij keek haar aan en zag haar dan vertrekken naar de bar. Even later kwam ze terg. "Deze avond neem ik de kosten op mezelf"zei hij tegen haar en knikte vriendelijk. Hij dronk wat van zijn cola en nam haar dan bij de hand en trok haar mee op de dansvloer en begon met haar te dansen. Hij keek haar aan en bewoog op het ritme van de muziek.

Ze glimlachte toen hij de cola aan nam en grijnsde dan kort op wat hij zei. "De rekening is al betaald, sorry." Zei ze al lachend en werd plots aan haar hand getrokken en begon plots te dansen. Ze stond nog met haar cola in haar handen die ze vlug op een stoel zette. Toen het lied gedaan was grijnsde ze en gaf hem een knuffel als bedankje voor de dans. "Je bent een prof in dansen, man." Ze keek hem stralend aan en gaf hem een knipoog. De muziek bleef maar doorgaan en ze bleef maar dansen. Ze deed als de dansvloer vrij was een fliek achterwaarts waarna ze dan een salto achter maakte. Ze zat vroeger nog in een turnclub en deed wedstrijden, dus voor haar was dat een makkie. "Pff, dat was leuk." Ze grijnsde en trok hem weer mee de dansvloer op.

Hij keek haar aan en grijnsde even. "Ja een prof,zal wel"zei hij droog tegen haar. Toen deed hij een stap opzij en keek hij naar wat ze deed. "Jij kan er ook wel wat van hoor"zei hij tegen haar. Hij danste rustig verder aangezien het een trager nummer was. Enkele ogen waren op hun twee gericht. Hij keek haar aan en zei "We hebben bekijks" Toen er een lied van zij stijl op ging zette hij zich neer op de grond en begon als het ware rond te draaien op de grond en deed dan enkele moves vanuit de breakdans. Toen dat dan gedaan was kwam hij weer recht.

Charlotte grijnsde bij zijn antwoord en keek dan toe hoe hij plots op de grond zijn moves aan het doen was. Toen het nummer gedaan was kwam hij terug recht. "Wow! Ik wist niet dat je breakdance doet!" Vroeg ze lachend en danste nog wat verder op het nummer dat bezig was na een tijdje dansen was ze even uitgeput en liet ze zich vallen in de zetels die naast de bar stonden. "Pff, wist niet dat dansen zo vermoeiend was." Ze grinnikte en keek hem droogjes aan. Haar hoofd stond vol zweet die ze met een zakdoekje wegveegde. "Maar het tof dat je mee bent!" Zei ze en keek hem daarna aan.

Hij keek haar aan en grijnsde even,en toen het andere nummer gedaan was liep hij mee met haar. "Je weet nog veel niet over mij Charlotte"zei hij tegen haar en zette zich naast haar neer. "Wel anders zat ik toch maar op dat duffe internaat en geloof me als ik daar zit dan gebeuren er niet de beste dingen,en toch ik wou je gezelschap houden,dus."zei hij tegen haar. Even dacht hij aan de jongen die waarschijnlijk nog altijd op de grond lag leeg te bloeden. Oke hij moest zijn zinnen daarvanaf zetten en zich focussen op het nu.

Charlotte keek hem aan en glimlachte zacht. "Ik heb genoeg behoefte aan hoe je nu bent." Zei ze en keek hem warm aan. "Ik hoef je niet anders te hebben, ik heb je het liefst hoe je bent." Zei ze en kneep weer in zijn hand. Ook al had hij zo een verleden ze zou hem helpen hem daarover heen te zetten. "En ik ben bij je, dus als je hulp nodig hebt, je kun altijd bij mij terecht." Zei ze en keek hem weer lief aan. Waarom was hij zou onzeker over zichzelf. Hij was aardig, vriendelijk, hulpzaam en lief. Wat wil iemand nog meer? Lichtjes afwachtend bleef ze hem aankijken en wachtte af wat zijn reactie zou gaan zijn.

"Ik ben blij dat je me hulp aanbied,echt waar"zei hij zachtjes tegen haar. Hij voelde de zachte kneep in zijn hand en glimlachte eventjes. Even keek hij haar in haar ogen aan,zoals wel vaker gebeurde bij haar. Dit zou nog een mooie avond worden als het zo verder ging. Charlotte kon zeggen wat ze wou,maar ze kende maar één Damien,maar zij hoefde de andere niet te kennen. Dat zou haar waarschijnlijk toch weer van hem wegtrekken,en daar had hij nou geen behoeft aan,ze was een echte vriendin geworden op misschien twee dagen tijd.

Charlotte glimlachte even warm en keek hem diep in zijn ogen aan. "Graag gedaan, jij hebt mij hulp aangeboden dus ik ook." Zei ze en keek hem aan. Zou ze het durven? Even twijfelde ze maar ging er voor gaan. Ze sloot haar ogen en kwam dichterbij Damien. Haar lippen raakten de hare. Ze zoende hem, voor de eerste keer op de mond. Het voelde raar aan, toch wist ze dat Damien meer was dan een vriend voor haar. Toen ze haar hoofd lichtjes terug trok en haar ogen weer opende keek ze hem twijfelend aan. Wat zou zijn reactie zijn? Zou hij haar haatten? Twijfelend stelde ze zich recht, ze keek hem even aan en schaamde zich rot.

Damien keek haar aan en glimlachte even. En voor hij het wist raakte hun lippen elkaar. De kus overdonderde hem wel lichtjes. Toen ze dan opstond keek hij haar aan en legde een hand op haar wang en gaf haar een kus terug. "Waarom schaam je je"vroeg hij zacht aan haar. Hij streelde zacht over haar wang en glimlachte zachtjes naar haar,dit was dus wat hij al die tijd voelde. En het was blijkbaar wederzijds,hij streek zachtjes langs haar gezicht en voelde weer diezelfde warme gloed over zich heen vallen.

Charlotte voelde ze een hand op haar wangen. Ze draaide zich om en voor ze het wist kreeg ze een kus terug. "Ik dacht...Ik hou van je.." Zei ze stamelend. Het was gezegd, de woorden waren eruit. Ze kreeg een streel over haar gezicht en keek hem verliefd aan. Ze gaf hem opeens een grote knuffel en duwde hem tegen zich aan. Ze streelde over zijn rug en gaf daarna nog een kus op zijn mond. Nog nooit had ze dat gevoeld, het verliefd zijn. En blijkbaar zat haar gevoel juist, juist bij de goeie persoon.

Damien keek haar aan en hoorde haar woorden. "Ik hou ook van jou"zei hij zacht tegen haar. Toen stonden ze ineens dichter tegen elkaar,hij streek zachtjes over haar heupen en kuste met haar mee. Na de kus keek hij haar aan en glimlachte zachtjes. Dan liep hij met haar de dansvloer op en begon weer stapjes te zetten.

(moet gaan,bye)

(Okeej doei.)

Charlotte voelde de hand van Damien aan haar heupen en glimlachte eventjes. "Zullen we?" Vroeg ze en stapte met hem mee naar de dansvloer. Ze liet zich nog eens goed gaan en zag sommige mensen raar opkijken. "Rare knakkers." Hoorde ze hun zeggen. "Houden jullie jullie bek maar." Snauwde ze naar hun en grijnsde dan weer naar Damien. Toen het liet gedaan was floot ze op haar vingers en grinnikte. Het volgende lied was een slow. Velen begonnen al te dansen. Charlotte nam de juiste houding aan en ging dicht tegen hem aan staan. Ze zette zachtjes de stappen en legde dan haar hoofd op zijn schouder, het leek een knuffel maar eigenlijk moest het een slow voorstellen.

Damien keek even naar de mensen en snoof even. Toen keek hij weer naar Charlotte en glimlachte zacht. Toen de slow begon keek hij haar aan en danste dan met haar. Hij keek gedurende de dans rond en voelde zijn hartslag enkele momenten de hoogte in gaan,maar dan alweer dalen. Hij streek zachtjes over haar heupen en drukte haar zachtjes een kusje in haar nek.

Charlotte grijnsde en keek hem aan. Ze voelde een kus in haar nek en vleide maat haar hand over zijn schouder. Ze voelde zijn handen weer op haar heupen en glimlachte zacht. "En wat nu? We kunnen naar je kamer gaan." Ze grijnsde en zette ze nodige pasjes voor de slow. Toen het nummer gedaan was gaf ze hem als een slot een tongzoen. Ze glimlachte warm toen ze haar ogen weer opende en voelde haar hart sneller kloppen. Ze werd helemaal rood, maar nu niet in schaamte, maar uit liefde voor hem. "Heb jij ooit al een lief gehad?" Vroeg ze nieuwsgierig en pakte zijn hand vast waar ze een paar keer zachtjes in kneep.

(Ietsje langer posten please...^^)

Hij keek haar een lange tijd diep in haar ogen aan en glimlachte zachtjes. "Nu? Ik weet het niet,maar als je dat wil,dan gaan we daar heen"zei hij zacht. Toen hij de tongzoen kreeg sloot hij voor enkele momenten zijn ogen,toen die dan ook gedaan was opende hij die gelijk met haar. Damien streek met zijn andere hand langs haar gezicht. "Ooit wel,tussen al die problemen thuis had ik er wel tijd voor. Maar na een tijd was het gedaan"zei hij tegen haar en haalde zijn schouders even op. De zachte kneepjes in zijn hand deden goed,meer dan goed zelfs.

Charlotte zag hem zijn ogen openen en glimlachte zacht. "Is goed." Zei ze en keek hem grinnikend aan. Ze kreeg een streel over haar gezicht en nam die vast. Ze sloot enkele seconden haar ogen en keek hem daarna stralend aan. "Mja, dan ben ik de eerste, jeej." Ze grijnsde en ging al een stap dichterbij de deur staan. "Zullen we?" Vroeg ze en keek hem aan. Ze voelde weer eens die warme gloed over haar heen en werd er helemaal warm van. Ze deed haar haren los uit de dot en schudde haar haren helemaal uit elkaar. "Veel beter!" Zei ze dom en keek hem half grijnzend half lachend aan. Nu trok ze de deur open en wachtte tot hij mee naar zijn kamer zou stappen, wat zouden ze daar gaan doen? Nadenkend sloot ze weer haar ogen en wachtte dan gewoon af.

Damien keek haar aan en glimlachte even. "De eerste die mijn hart verovert heeft ja,dat wel"zei hij tegen haar. Hij liep dan met haar mee naar de deur en merkte dat ze haar haar los deed. "Zo zie je er nog beter uit"zei hij tegen haar. Hij nam haar hand vast en liep met haar de deur uit. Al snel waren ze buiten en als ze goed doorstapte raakte ze snel bij de kamer,zodat ze geen last hadden van de koude.

(ik ga)