De gang op stelten zetten..

Een blond meisje liep met haar capuchon door de gangen. Ze had haar handen in haar zakken en je zag een snee op haar wang. Ze keek dreigend naar de anderen die bang opkeken. Ze snoof even en liep vele jongeren voorbij die haar al goed kenden. Ze rolde met haar ogen toen ze haar vrienden tegenkwam. Ze leunde tegen de kluisjes en keek ze aan. "Wow Céline wat is er met jou gebeurt?" vroeg een vriendin geschrokken. Céline snoof even en keek haar aan. "Gewoon wat gevochten" zei ze en liet de wonde op haar schouder zien. Haar vriendinnen zwegen verder en zeiden wat. Céline hoorde ook iets en keek om..

Damien keek wat rond terwijl hij tegen de muur stond. Hij smeet een bal tegen de muur en keek elke gast die hem ook maar aankeek vuil aan. Toen merkte hij wat rumoer op en daar zag hij het blonde meisje van gisteren. "Gewoon gevochten,zal heus wel waar zijn"zei hij droog tegen haar. Hij keek even naar de meisje die Céline bang aankeken en dan naar hem keke. Hij bewoog nog maar of ze deinsde al achteruit. "Ik zeg het je weer zoek vrienden die opzijn minst geen schrik hebben van elke gast die hun ook maar aankijkt"zei hij.

Céline zag Damien en grijnsde. "Je mag gaan kijken, er ligt er nog 1 dood in het steegje" zei ze droog en rolde met haar ogen. Ze leunde met haar goede schouder tegen het kluisje en keek hem aan. "Ik heb er nu al 3 + een stom zusje, dat is heus genoeg" zei ze grijnzend. "Maar deze kippen heb ik nodig" zei ze en keek haar vriendinnen vals aan. Ze zette een stap naar hun toe. "Oke oke we gaan al" zei eentje snel en ze liepen weg. Céline richtte haar weer rustig op Damien.

"Weetje,ik geloof je heus wel,maar kijk in het vervolg maar beter uit,ooit word het je einde"zei hij tegen haar en keek even naar de meisje die weg lopen. "Zijn maar bange kippen"zei hij tegen haar. Hij keek haar even aan. "Is je schouder al verzorgt als ik vragen mag"vroeg hij aan haar. Zo'n wonde kon je beter direct laten verzorgen,anders ging die ontsteken en dat deed pijn.

Céline grijnsde. "Ik kan best voor mezelf zorgen" zei ze en grijnsde. Ze dacht even aan toen en zweeg kort. "Sorax heeft het verzorgt" zei ze en glimlachtte. Ze keek even rond en zocht iemand. Ze keek dan maar weer naar Damien. Ze keek rond en zag gelukkig geen leerkracht. Ze stak een sigaret op en nam een trekje. Ze blies de rook uit en keek rustig naar Damien.

''Geloof me, dat word echt niet haar einde'' zei een stem ineens en een bestwel lange jongen met blond haar kwam aangelopen. Hij had een tandenstoker in zijn mond en hij keek droog richting Céline en de jongen. ''Nieuw slachtoffer gevonden Céline? Of is dit een vriend van je?'' vroeg Simon droog aan haar en hij ging tegen een muur aan staan terwijl hij naar de twee keek. Het leek er iniedergeval niet echt op dat de jongen een slachttoffer was van Céline. Maarja je wist soms maar nooit.

Hij keek haar aan en haalde zijn schouder op. Dan keek hij naar de jongen die zich bij hun voegde,hij knikte naar hem en stak zelf ook en sigaret op en nam er een trekje van. Hij geeuwde even en keek droog voor zich uit. "Tuurlijk word het haar einde niet"zei hij droog tegen de gast en keek dan even naar enkele imbecielen die stoer aan het doen waren. De gast die bij hun stond had hij al is gezien bij het pleintje.

Céline keek op en zag Simon. "Daar is onze stoute jongen" zei ze met een grijnsje en nam nog een trekje. Ze keek van Simon naar Damien. "Hij is een vriend" zei ze en keek grijnzend naar Damien. Ze blies de rook uit en keek de twee rustig aan. Ze werd opeens geroepen en rolde met haar ogen. "Zo terug" zei ze en liep naar een vriendin. "Ken je die knapperd?" vroeg ze met grote ogen. Céline keek haar droog aan. "Nee daarom dat hij mijn naam weet, sufferd" zei ze tegen haar vriendin. "Kan je me voorstellen," vroeg haar vriendin. Céline snoof en keek haar vriendin aan. Ze duwde haar tegen de kluis en zette haar hand naast der hoofd. "Ik doe niet aan dates voorstellen" zei ze driegend en gaf haar een stomp in haar maag. Ze duwde haar op de grond en liep weer terug. Ze snoof en nam weer een trekje waarna ze de rook uitblies en de sigaret wegsmeet.

Simon keek droog naar de jongen en richtte zijn blik weer even op Céline. ''Oke dan, en jij heet?'' vroeg Simon toen aan Damien toen Céline weg ging. Hij keek onder tussen even naar Céline en het meisje terwijl hij op antwoord wachtte van de jongen. Toen Céline terug kwam grijnsde hij even lichtjes. ''Goh ik wou dat ik eens van die vrienden had, had ik ook wat om me agressieve kant op uit te leven..'' zei hij emotieloos en hij haalde de tandenstoker even uit zijn mond en zuchtte diep.

Céline grijnsde even. "Neem dat meisje van daarstraks, ze is vast ook een bange schijterd" zei ze met een grijns. Ze gaapte even en legde haar hand op haar schouder die nog wat prikte. Ze snoof en keek beide rustig aan. Ze gaapte even verveeld en keek naar Simon. "En anders mag je er wel eentje van mij lenen" zei ze en grijnsde even.

"Damien"zei hij tegen hem en keek even naar het meisje waar Céline zo juist mee bezig was. Hij grijnsde even en begon weer droog met zijn bal tegen de muur te gooien. "Trouwens wat was dat op het pleintje met die ene meid,je leek het er percies niet mee te hebben"zei hij tegen hem en keek dan weer naar de muur voor zich. Vervolgens nam hij nog een trek en blaasde de rook dan weer uit. Hij keek verveed voor zich uit en smeet dan de bal tegen iemand zijn kop,ze moesten maar niet voorbij lopen. Hij grijnsde even en zag dan iets verder die ene gast waar hij gisteren ruzie mee had gemaakt.

Simon keek weer richting de jongen toen hij zich voorstelde en hij knikte even. ''Oke dan.'' zei hij droogjes en hij luisterde toen naar wat Céline zei en grijnsde even lichtjes. ''Dat zal ik onthouden'' zei hij en hij stopte de tandenstoker weer in zijn mond en hij hoorde toen de vraag van Damien. ''Ik had een paar minuten eerder ruzie gehad met mijn moeder die me hier dus had gedumpt, en toen kwam zij een beetje verlegen doen enzo. Dus ik was al pist off en toen kwam er ook nog zo'n verlegen kind op me af, en daar kan ik echt heel slecht tegen.'' zei hij emotieloos en hij keek even naar de mensen die voorbij liepen en hij keek deze dan ook met een botte blik aan.

"Ach geloof me,zo zijn de meeste hier wel,allemaal verlegen scheten. Maar ik kan begrijpen waarom je zo doet"zei hij tegen hem. Dan keek hij even naar iemand die voorbij hun zou komen en liet die struikelen over zijn tas die op de grond lag. Ze konden hier echt niet uitkijken. "Koop nog een dikkere bril"zei hij emotieloos tegen de gast die op de grond lag en bijna aan het wenen was. Hij nam een trek en blaasde de rook uit in het gezicht van de gast. Hij rolde dan met zijn ogen en smeet weet met de tennisbal tegen de muur.

Céline grijnsde en liet haar hand op haar schouder rusten. Ze had besloten niet meer alleen door de stegen te gaan. Nouja 1 of 2 jongens vielen mee maar 5? Céline schudde haar hoofd even en gaapte kort. Ze bleef rustig tegen de kluisjes leunen en volgde hun gesprek wat. Ze keek nog even naar haar vriendinnen verderop en weer naar de twee.

Simon keek even naar Dimon en grijnsde lichtjes toen hij zag wat hij bij de jongen deed. Simon richtte zijn blik daarna voor kort op Céline maar hij richtte zijn blik al snel weer voor zich uit en hij keek weer naar voorbij lopende mensen. ''Volgensmij heb ik hier eindelijk mensen gevonden die weten wat leven is'' zei hij droog en hij keek even met een licht vals grijnsje naar Damien en Céline. Met deze twee kon hij wel vrienden worden. Maar met de rest niet. De rest was allemaal van dat bange en verlegen spul.

Céline keek hem aan en grijnsde kort. "Jullie en dan nog een jongen zijn ook de enige waarmee ik omga, behalve die zus van me dan" zei ze droog en rolde met haar ogen. Ze gaapte kort en keek beide rustig aan. Ze stak haar handen weer rustig in haar zakken en keek rustig.

"Man jullie zijn dus wel de enigste met wie ik omga,en met nog zo'n meisje,maar die val wel mee"zei hij droog tegen hun. Die jongen lag nog steeds te bleiten op de grond. Hij knielde en nam hem bij zijn kraag en schoof hem door de gang. "Daar zijn we ook van verlost"zei hij tegen hun en keek even naar de twee. Er was hier echt niets te doen,buiten van die droge mensen pesten.

Céline grijnsde. "Aww kindje huilt" zei ze en rolde met haar ogen. Ze grijnsde en keek rond. Jongens deden wat stoer maar ze negeerde hun. Ze haatte jongens die stoer zaten te doen en als ze iets deed waren ze bang. Céline gaapte en keek de twee rustig aan.

Simon keek naar de twee, alletwee hadden ze dus nog een vriend of vriendin. ''Ik niet, jullie zijn de enige waar ik momenteel mee om ga en ik vind het voorlopig ook wel goed zo.'' zei hij rustig en hij keek even droog naar de jongen. Hij was dan ook blij dat Damien hem bij hun weg haalde. ''Blij dat die weg is, hij begon me te irriteren..'' zei Simon droog en hij zag een meisje aan komen. Het meisje lette niet op en ze botste tegen Simon aan. Simon keek haar nijdig aan en het meisje keek hem meteen trillend aan. ''Rot ff een eind op jij voordat ik die ogen uit je kop ruk'' zei Simon geirriteerd tegen haar en het meisje liep snel verder, nee ze liep zelfs niet. Ze rende er gewoon vandoor.

Céline grijnsde. "Dag bange kip" riep ze het meisje na en grijnsde. "Sufferds" zei ze droog en rolde met haar ogen. Ze stak weer een sigaret op en keek rond. Gelukkig had ze nog geen leraar gezien, ze moest roken ookal mocht het niet. Ze nam een trekje en blies de rook rustig uit. Ze keek af en toe naar de jongens en keek weer naar de andere twee.

Hij keek naar het meisje die er van door ging. "Levenloze mensen hier"zei hij kalm. Hij doofde zijn sigaret op zijn arm en smeet die dan weg,en natuurlijk smeet hie die naar een meisje en bleef die in haar haar zitten. Toen hij de aanvoerder weer zag,rolde hij met zijn ogen. Hij keek hem nijdig aan en de gast liep op hem af. Hij stond recht en keek hem droog aan. Weer wou hij hem een slag verkopen en weer blokte hij die. Toen nam hij de jongen bij zijn haar en liep naar de muur toe. Hij ramde zijn kop hard tegen de muur en bleef dat doen,tot hij uiteindelijk neerviel met een bebloede kop. Hij keek even naar hem en snoof. Hij veegde het bloed dat op zijn hand hong af aan hem en liep dan naar hun. "Sorry,hij deed weer is dom tegen me,het is elke dag wel wat anders met hem"zei hij tegen hun.

Céline keek toe en rolde met haar ogen. "Sukkels" zei ze droog. "Ze blijven je utidagen" zei ze met een klein grijnsde. "Zeker die daar" zei ze en keek dan naar de groep jongens. Ze rolde met haar ogen. "Ze hebben niet door dat het me niets interesseert" zei ze mompelend en snoof even. Ze negeerde ze weer en keek weer naar Simon en Damien. Die deden tenminste normaal.

Simon ging weer even tegen de muur staan en hij hoorde wat Céline zei over het meisje. Hij hoorde toen de woorden van Damien en snoof. ''Beter zijn ze ook maar bang voor me, heb ik iniedergeval geen last van ze.'' zei hij droogjes en hij merkte toen de jongen op die naar Damien toe ging. Hij keek toe hoe Damien tegen de jongen deed en hij grinnikte even. Hij keek met een brede grijns toe en zag toen het bloed. ''Mooie actie..'' zei Simon alleen maar en hij speelde wat verveeld met de tandenstoker tussen zijn vingers van een hand. Zijn andere hand had gewoon in zijn broekzak.

Céline keek naar de twee en grijnsde. Ze keek even rond en zag opnieuw de jongens. Ze snoof en keek ze dreigend aan. De jongens waren duidelijk over haar bezig en deden alsof ze niet bang waren. Céline kneep in het handvat van haar mes en hield haar in. Ze keek ze kwaad aan en richtte snel haar blik op de twee.

Damien keek even naar Simon en knikte even. Toen smeet hij maar weer droog tegen de muur met zijn bal. De jongen zat nog steeds op de grond met een open wonde op zijn kop. Hij zat er maar wat levenloos te wezen. De plek boven hem was besmeurd met bloed. "En nu begint de pret,ik zou je sigaretten enzo maar even weg steken"zei hij tegen Céline en Simon. Hij wees naar de leerkracht die gillens uit de wc kwam lopen. "Wat je allemaal niet kan als je wat van sanitair afweet"zei hij en liet een moersleutel zien. De vrouw liep naar de jongen en snoof. "Hij is in volle vaart tegen de muur gelopen"riep iemand naar de vrouw toe. Typisch iemand die wou opkomen voor de dader. Maar hij kwam er wel weer vandoor met geen enkel probleen. "Céline laat ze maar,ze hebben schrik van ons alle drie,we nemen ze sebiet wel te grazen"zei hij.